Music in Bamaco.

Ξαναβρήκαμε τον Jelimady Sissoko, τον καλό και ευγενικό! Λίγο πιο μεγάλος, παντρεμένος πια αλλά ακόμα σαν εργένης, διδάσκει kora στο INA. Χαιρετισμούς από την Εύα Awa Keita!

Institut National des Arts, το γνωστό μας INΑ, κάπως αλλαγμένο, πάντα φιλικό.

Στo Mali είναι η βάση των Malinke, και της μουσικής που αναζητήσαμε σ' όλο το ταξίδι μας. Καθαρόαιμα κρουστά ακούσματα, άλλοι ρυθμοί σε σχέση με τη Γουινέα, οι τυχεροί είμαστε εμείς που έχουμε τη τύχη να ανεμοπορούμε ανάμεσα τους, να συγκρίνουμε αισθήσεις και χαρακτήρες!

Οι τελευταίες μας ματιές χρωματίζονται ήδη από τη νοσταλγία!
Θα γυρίσουμε να παίξουμε πιο ώριμα το Madan και το Maraka!

Bamaco.

Φτάσαμε επιτέλους! Και εδώ η ίδια αμηχανία απέναντι στις φωτογραφικές μηχανές, έχουν αναπτύξει μιά έκτη αίσθηση που εντοπίζουν κάθε απόπειρα!

Μικρά και ζουμερά τέλεια mangos, η έγχρωμη αποτύπωση μιας ηπείρου! Αισθανόμασταν απέναντι τους (και όχι μόνο) τη συνεχή έλξη των μελισσών προς ζουμερά άνθη...

Ρύζι φθηνό και φθηνότερο, διαβαθμίζει ακόμα και τη φτώχεια! Πάντα λευκό (ένα παράπονο), είναι η αποκλειστική τροφική διέξοδος των πολύ φτωχών. Το εκ-τιμήσαμε ιδιαίτερα.

Όμοια έντονη με το Conakry, κυριαρχεί και εδώ η πολυχρωμία, αλλά η υποδομή έχει βελτιωθεί και ξεπερνάει τη σύγκριση, οι ανοιχτές αποχετεύσεις έχουν κλείσει, η δόμηση ορθώνεται πολύ συχνά πέραν του ισογείου, μοντέρνα κτίρια απαντώνται.

Σε σχέση με τη πριν τρία χρόνια επίσκεψη μας, βρήκαμε το Bamaco εντυπωσιακά αλλαγμένο προς το πιο ανεπτυγμένο, καθαρό, ευγενικό, σχεδόν τουριστικό! Κοντά στο να θεωρηθεί αψεγάδιαστο, αποσαφήνισε τη διαφορά των δύο χωρών που επισκεφθήκαμε.

Η αγορά του Bamaco θύμισε τα αραβικά σουκ, είναι άλλωστε πιό έντονα ισλαμική η επιρροή στη κοινωνία, να θυμίσουμε ότι οι χοροί sabar στους δρόμους έχουν απαγορευτεί εδώ και χρόνια, λόγω της ιδιαίτερης σεξουαλικότητας που επιδεικνύονταν από τις γυναίκες.

Δεν μπορέσαμε να αποφύγουμε την αναρώτηση του πως θα εξελίσσονταν η κοινωνία στην εμβριθή πληθωρικού ταλέντου και αισθησιασμού μαύρη ήπειρο άμα έλειπε η παιδεία του Ισλάμ. Θα ακρωτηρίαζε κατ' εξακολούθηση τις γυναίκες της ή μπας και άνοιγε ιδανικούς δρόμους προς τη σεξουαλική ελευθερία?

Τι μυστήριο πράγμα! Μετά το πρώτο ξάφνιασμα που το αξιολογήσαμε απόλυτα θετικό, σύντομα η σκέψη μας αναζήτησε το φτωχότερο, ελαφρώς απειλητικότερο, ισόγειο Conakry, στο σταματημένο του χρόνο, ας όψεται η βαρειά δικτατόρευση του και η καταβύθιση της οικονομίας του κατά τη περίοδο του Sekou Toure. Τι αλλεργία έχουμε πάθει με τον πολιτισμό? Που θα μας οδηγήσει αυτό, γιατρέ μου?

Πίσω στο Faranah!

Καθώς οι ανεμώνες αρχίζουν να ανθίζουν απειλητικά, τα flash back αντανακλούν την ανάγκη της επιμήκυνσης του ταξιδιού!

Αναπολήσαμε το μικρό Νίγηρα, που ομόρφαινε τους πρόποδες του λόφου όπου ήταν στημένες οι καλύβες του Fadouba Ulare, στο Faranah.

Εκεί ψηλά περάσαμε κάμποσες ωραίες μέρες, αποστηθίζοντας ρυθμούς και παραδοσιακές φράσεις σόλων αλλά και αξιολογώντας τις διαπραγματευτικές ικανότητες του ιδιόρυθμου δάσκαλου!

Στρατιωτικός και ιστορικός djembefola, ο 75χρονος Fadouba παραμένει επαρχιώτης και δύσκολος. Διαφεντεύει 4 γυναίκες και 33 παιδιά που στολίζουν το γενεαλογικό του δένδρο, τα περισσότερα μουσικοί και χορεύτριες, μεταξύ των οποίων το ταλέντο ο Moussa! Με τη τελευταία γυναίκα του έχει ένα γυιό ενός έτους, αυτό πολύ συγκίνησε κάποιους από εμάς.

Ο γαλλοβιετναμέζος Jeremy...

...και η Namsa, ζευγάρι ζηλευτό, καλωπίζονται στις όχθες του Νίγηρα.

19 άτομα και πολλά κρουστά γεμίσαμε κάθε σπιθαμή αυτού του αμαξιού, καταρίπτοντας το ρεκόρ του ταξιδιού και πορευτήκαμε 40 χιλιόμετρα ανώμαλου χωματόδρομου, για να συμμετάσχουμε σε γάμο-γιορτή.

Δίπλα στις κόρες και χορεύτριες Doussou και Namsa, κάθε λακούβα ήταν ευλογία, κατά πως είπε ο Giussepe. Το χρυσό δόντι είναι απόδειξη κοινωνικού status και άξιζε να το ανταλλάξει η Doussou με ένα κάτασπρο δικό της.

Voila, τρεις απαστράπτοντες fote!


Εικόνες γιορτής, όσο απομακρύνεστε στο χρόνο, τα χρώματα σας ζωντανεύουν στον άϋλο κόσμο της μνήμης μας!

Niger le fleuve.

Με το μικρό Νίγηρα γνωριστήκαμε στο Faranah και εδώ τον ξαναβρήκαμε ώριμο από τη μεγάλη του διαδρομή προς τα βόρεια. Ποτίζει το Μάλι δυτικόστροφα, αφήνοντας το βόρειο, βορά της Sahara.





Γυναίκες νίβονται, σε απόσταση που θαμπώνει γοητευτικά την κοινή θέαση (ως οι μακρυές φούστες φλερτάρουν τολμηρούς αστραγάλους).

Πορτραίτο.

"Ζωή με αξιοπρέπεια"

Mali.

Σήμανε η ώρα για το Μάλι! Νέες προσδοκίες!
Μικρή στάση κατά το 24ωρο ταξίδι μας. Το φεγγάρι γεμάτο, ζεστός ο αέρας από τα ανοιχτά παράθυρα, Salif Keita στο κασσετόφωνο και το Πεζώ 505 ένα θηρίο πραγματικό που καταπίνει χιλιόμετρα ασταμάτητα. Ο οδηγός έτρωγε όλη τη νύχτα πορτοκάλια, ούτε γουλιά καφές!

Στα 850 Km ξημερώσαμε στο Siguiri.

1000 μέτρα μετά τα σύνορα, μύρισε ήδη το άρωμα της χώρας με την άπειρη έκταση, η περισσότερη απόλυτη έρημος!
Ήδη άρχισαν να παρουσιάζονται οι πρώτες οπτασίες...

Ιστορίες μυστηρίου.

Πρίν 4-5 χρόνια, διαδραματίζονταν αιματηρές αψιμαχίες μεταξύ της Γουινέας και των Σιέρρα Λεόνε και Λιβερίας, αναφέρονται δε περίπου 1000 νεκροί. Σε δύο περιπτώσεις, περιγράφονται από αυτόπτες μάρτυρες γεγονότα, στα οποία μυστηριώδη ρόλο φέρεται να διαδραμάτισαν ηλικιωμένες γυναίκες. Τις ιστορίες μας τις μετέφερε ο Giusepe, που ο δρόμος τον έφερε στο Κισιντούγκου, ακολουθώντας τον έρωτα του για την όμορφη Μariam, έρωτας που ξεκίνησε στην εκδρομή μας στο Bossou!

Στη μία ιστορία, Λιβεριανοί στρατιώτες είχαν εισβάλλει στη Γουινέα και άφησαν πίσω τους ένα σωρό από ντόπιους νεκρούς. Στο G. έδειξαν τρεις φωτογραφίες, στη πρώτη φαίνεται ο σωρός με τους νεκρούς, στη δεύτερη μία ομάδα ντόπιων, γυμνών ηλικιωμένων γυναικών, που πλησιάζει κρατώντας φυλαχτά και στη τρίτη ο σωρός που αναδεύεται δείχνοντας να ζωντανεύει!

Στην άλλη ιστορία, Λιβεριανά στρατεύματα επιχειρούν να εισέλθουν στο σχετικά παραμεθόριο Κισιντούγκου. Των στρατιωτών προηγείται Λιβεριανή αυτή τη φορά ηλικιωμένη γυναίκα, επίσης γυμνή και κρατώντας μια αγκαλιά φάρμακα ή βοτάνια και η οποία φαίνεται πως έχει παραλύσει κάθε ικανότητα αμυντικής αντίστασης. Μόνο όταν κάποιος καταφέρνει να πυροδοτήσει ένα βαρύ όπλο (!) και να διαλύσει κυριολεκτικά τη γυναίκα, μπόρεσε να πάρει μπροστά η άμυνα της πόλης και επιτυχημένα να αποκρούσει τους επιτιθέμενους.


Στην αγορά της ίδιας πόλης, ο G. έψαχνε κάποιο κολιέ, ο γέρος στο μαγαζάκι προσφέρθηκε να του φτιάξει ένα και πριν του το δώσει, το τύλιξε σε ένα χαρτί, τούκανε κάτι μαγικά και όταν άνοιξε το πακέτο, μαζί με το κολιέ υπήρχε και μία σκόνη στο χαρτί, στην οποία ο γέρος απέφυγε να αναφερθεί.

Για να επιβεβαιώσει το γεγονός, την άλλη μέρα ο δαιμόνιος G. πέρασε και παράγγειλε ένα ακόμα κολιέ. Με αυξημένη την προσοχή του στις κρίσιμες στιγμές, παρατήρησε ξανά την περίεργη σκόνη. Πιό επίμονος αυτή τη φορά, εκμαίευσε από το γέρο ότι ήταν ο διάβολος που μ' αυτό το τρόπο εξουδετερώνονταν!

Πολλές οι αναφορές στη μαγεία και στους fetichers στη Μαύρη ήπειρο, αναφορές που λέγονται με σεβασμό (και φόβο), που πρέπει να τις αναζητήσει κανείς για να τις ακούσει.

Οι καταράκτες της Kindia.

Fote.

Fote στα Sousou σημαίνει ο λευκός, ο ξένος. Η προσφώνηση είναι πάντα τιμητική, ακόμα κι αν συνοδεύεται από γέλιο ή φτυσιά, αν απευθύνεται σε έμπορους ή (και) καλιτέχνες, σε βούρλα, επιστήμονες-τουρίστες ή technology freek φωτογράφους...

Κάτι από αλήθεια.

Ολόκληρο το κορμί, όλο το πνεύμα, ένα πεδίο συνεχούς αντιπαράθεσης και δοκιμασίας αυτό το ταξίδι.

Φλού!

Χμ..., πως το λένε;
Φλού αρτιστίκ…
Εντελώς…!

Ah…, les filles!

Τα σχόλια δικά σας…