Yanfolila

Η φωτό στην αυλή του Taka, φετισέρ (μελλοντολόγου και θεραπευτή-μάγου μέσω ξορκίων, θυσιαστηρίων και βοτάνων) αλλά και δικαστή και εξαιρετικού djembefola (μουσικού αφρικάνικων κρουστών), στο Yanfolila, 250 Km νότια του Bamako, πολύ κοντά στα σύνορα με τη Γουινέα. Αμέσως μόλις φτάσαμε εκεί, φύγαμε φορτωμένοι σε μηχανάκια για το μικρό χωριό Komissana, 80 km νότια, όπου είχαν να παίξουν σε γιορτή των παραδοσιακών κυνηγών.

Περάσαμε εκεί 4-5 μέρες (ο χρόνος στρεβλώθηκε πια οριστικά μέσα μας) και ήταν όλο καλύβια και γιορτές και καθαρή φιλοξενία. Μετά ξεκινήσαμε να γυρίζουμε, μπήκαμε από παραδρόμους στη Γουινέα, μείναμε ένα μερόνυχτο σε μία συστάδα καλυβών/χωριών στη φτωχή χώρα που μας αρέσει και όταν τελικά γυρίσαμε στο Yanfolila ολο-καφετί απ' τη σκόνη αλλά με λαμπερή διάθεση, βγάλαμε αυτή την ένα σώμα-μιά ψυχή πόζα.

Από αριστερά προς δεξιά: Abloba, Taka, Issa.

Taka και Issa πιασμένοι χέρι-χέρι.

Ντάλα καταμεσήμερο, έχουμε φάει ρύζι, ήπιαμε αρρωστημένα κόλα κόλα και πάμε για μάθημα.

Πραγματικό baobab σαν του μικρού πρίγκηπα. Νέοι σημαδεύουν ψηλά στα κλαριά του με μακρυά ραβδιά και γκρεμίζουν μερικούς από τους γλυκόξινους καρπούς του κάθε μέρα, για να φάει ο καημενούλης ο Issa που αυτή την ώρα υποφέρει από μαλάρια στο σπίτι μας, ιδρώνοντας πυρέσσων.

Περαστικά Issa, αύριο μεθαύριο θάσαι καλά.



Δύει ασημένιος ήλιος στις πλάτες των πιο αγαπητών φίλων γαϊδάρων. Άπειροι είναι γύρω μας και προσθέτουν στο τοπίο κάτι από Ναξο ή Αμοργό, πολύ εξυπηρετικοί στο ανθρώπινο είδος που δείχνει να τους σέβεται. Γοερή και επικοινωνιακή η φωναξιά τους με επιστρέφει κάθε φορά μελοδραματικά στο αργό παρελθόν.


Στη μικρή νησίδα ένας κροκόδειλας λιαζότανε και πρόλαβα να δω τη ανάγλυφη σκληρή ράχη του καθώς χάνονταν στα εξαιρετικά ρηχά νερά του βάλτου, μη προκαλώντας τη παραμικρή ρυτίδα στην επιφάνεια τους. Πενήντα μέτρα πιο δίπλα κάνουμε μαθήματα κρουστών κάτω από ψηλά σκιερά δένδρα.