Moussa & Sotos (by o).

Moussa, σπουδαίος djembe fola στα 15 του, γυιός του περίφημου Fadouba Oulare, απ' όπου έχει προφανώς έχει εξασφαλίσει και το γονίδιο. Όταν ήταν 7 χρονών, ο -και στρατιωτικός- πατέρας του τον έστειλε από το Faranah στο Conakry σε ένα κατασκευαστή djembe για να σκληρύνει λιγουλάκι, τ' ακούς farmer? Το παιδί όντως έκανε τη χάρη στο πατέρα του και σύντομα απώλεσε την παιδικότητα οριστικά. Μπορεί να είναι και η ιδιαίτερη ευφυία του που βοήθησε, γεγονός είναι ότι ο Moussa, από τα πιο υπολογίσιμα ταλέντα στο χώρο, γελάει λίγο και όταν το παιδί από μέσα του καμιά φορά σπαρταράει, εκπλήσσει, όπως όταν η διαπεραστική κραυγή του ελέφαντα διακόπτει τη βαθειά σιωπή του τροπικού δάσους.

Το τυπάκι αυτό παίζει καταπληκτικά, με μεγάλη χαλαρότητα, μυστικό κοινό μα δύσκολο, που του προσφέρει μεγαλύτερη από τη συνηθισμένη ταχύτητα, τη στιγμή που ο μύθος θέλει τους djembe fola σχηματισμένους μόνο από μυς, μάλιστα σε αυστηρά διατεταγμένες σειρές. Επίσης διδάσκει πολύ καλά, αξιοποιεί και οργανώνει τέλεια τις φράσεις των σόλων και όλο το μουσικό υλικό του πατέρα του,αλλά και τις επιρροές των μουσικών της πρωτεύουσας. Σαν αποτέλεσμα, έχει υπερβεί και ανατρέψει τη θέση του στο ιδιαίτερα αυστηρό σύστημα ιεράρχησης των αφρικανών που τοποθετεί τον μικρό (petit) στην απόλυτη υπηρεσία του μεγαλύτερου. Τον Moussa τον σέβονται όλοι, ό Ελί (δίπλα του στη φωτογραφία) ήταν όλο καμάρι όταν μετά από ένα σόλο του, ο μικρός του έκανε αυτή τη χαρακτηριστική κίνηση επαίνου στη κορυφή του κεφαλιού του (κάτι σαν στρίψιμο βίδας)!

Έχοντας ήδη μια συμπεριφορά ήρεμα ηγετική, ο Moussa δείχνει να περιμένει να μεγαλώσει και φυσικά, για να αξιοποιήσει πλήρως τις δυνατότητες και τις απολαύσεις που του προσφέρουν οι ικανότητες του.




Σώτος Λίο ντε Ζαλτάν, Ισμαήλ, Τζάκος, ή Ζορό, ό μονάκλιβος του blog, μικρός που μεγαλώνει ταχύτατα (γαμώτο), ένα αυθεντικό ταλέντο της ζαβολιάς, ατίθασσος και αιλουροειδής, όταν αυτός ήταν πολύ μικρός ο πατέρας του έφυγε στην Αφρική για να βρει λίγη ησυχία, ο -όλο και λιγότερο- μικρός όμως τον περιμένει υπομονετικά, ακονίζοντας τα νύχια του στον καναπέ και τα δόντια του σε τρυφερούς καρπούς και όταν καμιά φορά στιγμιαία ηρεμεί, αυτό εκπλήσσει, όπως εκκωφαντικά ηχεί μια απότομη σιωπή στο μέσον μιας ατέλειωτης μεγάλης βαβούρας. Δεν περιμένει να μεγαλώσει για να πάρει τη θέση του στη γειτονιά, ήδη τσαμπουκαλεύεται. Όπου νάναι βαφτίζεται.-