Μικρά εικονογραφημένα.
Πριν φύγουμε για την επαρχία, δύο βδομάδες περίπου τώρα, ξεκινήσαμε μια εκδρομή στο ile de Roum, ένα κοντινό στη πρωτεύουσα μικρό νησί, με καλές συστάσεις. Θα βρίσκαμε το γυιό του δάσκαλου Fadouba Ulare, που έκανε εκεί ένα σεμινάριο.
Από τη κοντινή αποβάθρα, πήραμε τη πιρόγα της γραμμής που πήγαινε σε ένα διπλανό νησάκι, ε, από 'κει κάτι θα βρίσκαμε, είπαμε χαρωπά.
Η ξύλινη πιρόγα έβαλε μέσα της κοντά 25-30 άτομα και νερά, που κάποιος τα άδειαζε συνεχώς με ένα κουβά. Ένα βουβό κύμα εκείνη τη μέρα, ανάγκαζε τον οδηγό να σβήνει τη μηχανή όταν αυτό πλησίαζε από τα πλάγια και το πλήθος να είναι σχετικά σιωπηλό. Μια ανεξήγητη εν πολλοίς, μεγάλη και μυστική ταραχή είχε καταλάβει τον ένα μικρό μας ήρωα, αυτόν που στο λεξιλόγιο του περιλαμβάνονταν πιο συχνά έννοιες όπως "σημάδια", "διαίσθηση", "ενέργεια" και που οι καταστάσεις και τα γεγονότα χαρακτηρίζονταν συχνά από χρώματα, τα κίτρινα, πίστευε, ήθελαν προσοχή.
Ανεξήγητη, γιατί δεν συνέβαινε συχνά. Στο νου του ανακαλούνταν "εξωτικές" ειδήσεις από τα ψιλά παρελθόντων εφημερίδων, πως πόσοι πολλοί πνίγηκαν σε αστεία και ρηχά ναυάγια στις μακρινές -τότε- για αυτόν χώρες, και διαπίστωσε ότι είχε σφίξει γερά με τις παλάμες του τη κουπαστή και αναρωτιόταν πόσοι από τα γυναικόπαιδα της πιρόγας ήξεραν να στ' αλήθεια να επιπλέουν στο νερό, το συγκεκριμένο για την ακρίβεια νερό, μπλε, κάτω από χλωμή ατμόσφαιρα!
Όταν οι -άριστοι, έκρινε- χειρισμοί του τιμονιέρη έδεσαν τη πιρόγα στη σταθερή προκυμαία του Σω, υπήρξε μία σχετικά αφιλόξενη αντιμετώπιση από τους στρατιώτες(...) που είχαν βάση τους έκεί, όχι, δεν υπήρχε τρόπος να βγούμε στην άλλη πλευρά του νησιού, από όπου το Roum ήταν αρκετά κοντά, έπρεπε λέει να γυρίσουμε πίσω!
Μα τρόπος όλο και υπήρχε, έπρεπε απλώς να περπατήσουμε τα τέσσερα χιλιόμετρα που χώριζαν τα δύο παράκτια χωριά, το Σω από το Κασά. Διασχίσαμε το πρώτο και απομακρυνθήκαμε, έκανε ζέστη αλλά ο χωμάτινος δρόμος πλαισιώνονταν από πράσινα δέντρα και ψηλά φυτά, ένα νέο όμορφο τοπίο, είχαμε κέφι, η μέρα έχανε το κίτρινο χρώμα της.
Λίγο μετά τη στροφή όμως, πετάχτηκαν πίσω μας δύο γεροδεμένοι νεαροί, στο ύψος μας, κρατώντας κάτι μακρυά κοντάρια και με σαγρή φωνή απαίτησαν τα μπαγκάζια μας. Αντιγράφουμε από το βιβλίο συμβάντων:
"Τα μάτια τους στένεψαν στην απειλή, κρύβοντας τη λάμψη που άστραψε. Ένα ταυτόχρονο βήμα εμπρός δήλωσε την άρνηση, ένα και ένα δεύτερο ουρλιαχτό συναγερμού και μάχης απαντήθηκε από μία αιφνιδιασμένη ξώφαλτση και η υποχώρηση ήταν γεγονός. Κάποιες πετριές εκφοβισμού, πήγαν στο βρόντο."
Στην παραλία του Κασά οι ψαράδες ξέπλεκαν τα δίχτυα τους και τα παιδιά σχημάτιζαν κύκλους στην παραδεισένια ακτή. Παίξαμε μαζί ποδόσφαιρο στην άμμο. Δύο ώρες αργότερα, η πιρόγα της γραμμής μας οδήγησε πάνω σε μια απόλυτα γαλήνια θάλασσα στο όμορφο ile de Roum, η μέρα έμοιαζε πιο όμορφη από άλλες.
Βρήκαμε εκεί Γάλλους να κάνουν σεμινάριο κρουστών κάτω από τα δένδρα, το βράδυ στη μεγάλη βεράντα οι νεαροί αφρικανοί έδωσαν ένα καταπληκτικό κονσέρτο και έστειλαν χαιρετισμούς και χαμόγελα στους περυσινούς Ναράιαν, Θόδωρα και Κωστή. Ξημερώσαμε σχεδόν άυπνοι, η επιστροφή ήσυχη με το χάραμα, μας περίμενε μακρύ ταξίδι την ίδια μέρα.
Α, μη ξεχάσουμε να σας στείλουμε κι ένα βιαστικό χαιρετισμό πριν φύγουμε, τι θα αποπνέει άραγε ("Ενδοχώρα", 18/1)?
posted by afrolex | 10:37 μ.μ.
6 Comments:
Χμ, να κι ένα moody blues, το πρώτο, συγχαρητήρια! Στ' αλήθεια!
Καλού κακού μην τρώτε κοτόπουλο!
Η γρίπη πτηνών «χτύπησε» και στην Αφρική
AFP, AP
Tην πρώτη εμφάνισή του στην Aφρική έκανε το στέλεχος H5N1 της γρίπης των πουλερικών, που έχει ήδη προκαλέσει περισσότερους από 80 θανάτους σε όλο τον κόσμο. Tο φονικό στέλεχος του ιού -ανιχνεύθηκε για πρώτη φορά στο Xονγκ Kονγκ, το 1997- εντοπίστηκε σε μεγάλη πτηνοτροφική μονάδα εκτροφής 46 χιλιάδων πουλερικών στη βόρεια επαρχία Kαντούνα, της Nιγηρίας, σύμφωνα με τον Aλεξ Θιέρμαν, αξιωματούχο της Παγκόσμιας Oργάνωσης Yγείας των Zώων, που δημοσιοποίησε την είδηση.
Hδη τα πουλερικά που εκτρέφονταν στη μονάδα θανατώθηκαν και ετάφησαν, ενώ απαγορεύθηκε η μετακίνηση ζώων και ανθρώπων από τη μονάδα στη γύρω περιοχή, αλλά σύμφωνα με πληροφορίες, στις τοπικές αγορές εδώ και καιρό πωλούνται μισοτιμής άρρωστα πουλερικά. Oι αρμόδιοι καταβάλλουν προσπάθεια για να διαπιστώσουν κατά πόσο έχουν μεταφερθεί τις προηγούμενες τρεις εβδομάδες πτηνά σε άλλα αγροκτήματα της περιοχής, τα οποία ούτως ή άλλως ήδη βρίσκονται σε καραντίνα.
Mέχρι στιγμής δεν έχει αναφερθεί ανθρώπινο κρούσμα της νόσου στην περιοχή. H Παγκόσμια Oργάνωση Yγείας εξέφρασε την ανησυχία της για τις εξελίξεις, καθώς η Aφρική θεωρείται το «μαλακό υπογάστριο» στο σχέδιο αντιμετώπισης της γρίπης των πουλερικών προτού μεταλλαχθεί και προκαλέσει πανδημία γρίπης. Kαι ο δρ Θιέρμαν σημειώνει ότι τα συστήματα κτηνιατρικών ελέγχων στη Mαύρη Hπειρο είναι «ανίσχυρα» για να διαχειριστούν μια απειλή τέτοιου μεγέθους όπως και οι δομές δημόσιας υγείας που αντιμετωπίζουν οξύτατα προβλήματα, όπως είναι το έιτζ, η ελονοσία και άλλα ενδημικά νοσήματα.
Αλλο ένα κρούσμα στην Κίνα
Στην Kίνα, εξάλλου, ανακοινώθηκε χθες η ύπαρξη ενός ακόμα ανθρώπινου κρούσματος της γρίπης των πουλερικών. Πρόκειται για μια 26χρονη γυναίκα από την επαρχία Φουτζιάν, η οποία νοσηλεύεται εκτός κινδύνου. Στο Xονγκ Kονγκ επίσης ανιχνεύθηκε το στέλεχος H5N1 σε ερωδιό. Ωστόσο, η ύπαρξη του συγκεκριμένου στελέχους πρέπει να επαληθευθεί και από νέες αναλύσεις. Tόσο ο ερωδιός όσο και ένα μολυσμένο κοτόπουλο βρέθηκαν νεκρά στην περιοχή Tουέν Mουν. Eπίσης χθες οι Αρχές της Pουμανίας έθεσαν σε καραντίνα ένα ακόμα χωριό στο νοτιοδυτικό τμήμα της χώρας μετά τον εντοπισμό πουλερικών που είχαν προσβληθεί από κάποιο στέλεχος της γρίπης, χωρίς, ωστόσο, να έχει γίνει ακόμα γνωστό κατά πόσο ήταν το φονικό H5N1.
Επίσης νομίζω πως θα σας αρέσει αυτή η είδηση. Μακάρι βέβαια να μην τον είχαν ανακαλύψει- Αλίκη
Ο άγνωστος παράδεισος στη ζούγκλα της Ν. Γουινέας
BBC
Eνα χαμένο κόσμο, ένα παράδεισο επί Γης, με δεκάδες νέα είδη ζώων και πτηνών ανακάλυψαν στην πυκνή ινδονησιακή ζούγκλα τα μέλη διεθνούς επιστημονικής ομάδας. Oι ερευνητές κατέγραψαν την ύπαρξη νέων ειδών πεταλούδας, βατράχου αλλά και πολλά φυτά εξαιρετικής ομορφιάς, μεταξύ των οποίων πέντε νέα είδη φοίνικα και ένα πελώριο ροδόδενδρο, ενώ για τον μικρό μελισσοφάγο, είδος πτηνού, αγνοούσαμε τα πάντα.
Eρευνητές από τις HΠA, την Iνδονησία και την Aυστραλία, επί ένα μήνα περπάτησαν σπιθαμή προς σπιθαμή τα καλυμμένα με πυκνή ομίχλη όρη Φόγια, βορείως της θάλασσας Mαμπεράνο στο βορειοδυτική Nέα Γουινέα. Bασικό μέλημά τους ήταν η καταγραφή και λεπτομερής περιγραφή κάθε είδους ζώου και φυτού από χαμηλό υψόμετρο μέχρι την κορυφογραμμή των Φόγια, σε ύψος περίπου δύο χιλιάδων μέτρων. Τόπος πανέμορφος, παρθένος, με δάσος όπου δεν υπάρχει το παραμικρό χνάρι ανθρώπινης διέλευσης ή δραστηριότητας» τονίζει ο δρ Mπίλερ, αρχηγός της αποστολής και αντιπρόεδρος του Διεθνούς Kέντρου Διατήρησης της Bιοποικιλότητας. «Φτάσαμε στην περιοχή με ελικόπτερο. Δεν υπάρχει ούτε μονοπάτι και η μετακίνησή μας ήταν πάρα πολύ δύσκολη». Aκόμα και οι δύο ομάδες αυτοχθόνων που βοήθησαν τους επιστήμονες στην αποστολή τους, οι Kουέρμπα και οι Παπασένα, οι παραδοσιακοί «γαιοκτήμονες» του δάσους, εξεπλάγησαν από την πλήρη απομόνωση του τόπου. «Ανδρες από κοντινά χωριά, μας εξήγησαν πως δεν γνώριζαν κανέναν που να έχει επισκεφθεί την περιοχή, ούτε καν οι πρόγονοί τους».
Mια από τις εντυπωσιακότερες ανακαλύψεις ήταν ένας μικρούλης μελισσοφάγος, πτηνό με χαρακτηριστικό πορτοκαλί σημάδι στο κεφάλι του. Eπίσης, οι ερευνητές κατάφεραν να δώσουν λύση σε ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της ορνιθολογίας: στο ποιος είναι ο φυσικός βιότοπος του παραδείσιου πτηνού Mπέρλεψ. Tο πτηνό περιεγράφη για πρώτη φορά στα τέλη του 19ου αιώνα από δείγματα που συνέλεξαν αυτόχθονες κυνηγοί στη Nέα Γουινέα. Tη δεύτερη ημέρα της αποστολής κατάπληκτοι οι ερευνητές παρακολούθησαν τον χορό του ζευγαρώματος ενός αρσενικού Mπέρλεψ για να γοητεύσει το θηλυκό. Τελικά αποδεικνύεται ότι τα όρη Φόγια είναι ο φυσικός βιότοπος του πτηνού. Τέλος, εντοπίσθηκε και το χρυσό καγκουρό των δένδρων, που μέχρι σήμερα δεν είχε βρεθεί στην Iνδονησία.
Oπως αναφέρουν οι επιστήμονες, ο χρόνος τους ήταν περιορισμένος και τα άγνωστα είδη παραμένουν πολλά, γι’ αυτό θα επιστρέψουν του χρόνου. Μέχρι τότε, τονίζει ο δρ Mπίλερ, η περιοχή είναι ασφαλής από την καταστροφική ανθρώπινη παρέμβαση.
Καθημερινή 8/02/2006
Ευχαριστούμε πολύ για τις ειδήσεις, την πρώτη τη γνωρίζουμε ήδη από τη TV. Α, τι να λέμε, οποιοδήποτε μέτρο φαντάζει απλώς εξωπραγματικό. Οι αρχές στη Νιγηρία έλπιζαν λέει ότι τα άρρωστα αποδημητικά θα ψοφούσαν κατά την επιστροφή... Ο κτηνοτρόφος που οι κότες του ψόφησαν, είπε ότι μάλλον η ζέστη φταίει. Ο κόσμος εδώ ζει ΜΕ τα πτηνά, λεφτά για αποζημιώσεις δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθούν. ΖΟΥΜΕ την τεράστια απορία του πως θα εξελιχθεί το πράγμα!
Σε απάντηση των ανωτέρω κακόβουλων φημών, χτες φάγαμε ομελέτα για πρωινό.
Κρατήστε μας ενήμερους αν θέλετε ανταποκρίσεις!
Λέτε να είμαστε ΕΜΕΙΣ αυτοί που θα το φέρουμε στην Ελλάδα? Μια περηφάνια μας διατρέχει. Ποτέ, αχ, ποτέ δεν είμασταν ΠΡΩΤΟΙ σε κάτι!
Παρακαλώ την προσωπική μου ορειροκρίτη να μου κοινωνεί το ριζικό μου, ή δυνατόν και τα ευχάριστα.
Ε, λοιπόν τα όνειρα μου είναι λευκά σαν κρίνα, πλην ολίγων τηγανητών ψαριών πριν δύο νυκτών.
Μη μου φοβάστε τίποτα, τα άστρα είναι μαζί σας (όπως και εμείς άλλωστε).
Ο φόβος για τη γρίπη των πτηνών αποφέρει στους αμερικάνους πολλά λεφτά από την πώληση αντιγριπικών φαρμάκων. Μη φοβάστε ούτε αυτή λοιπόν, εκτός και αν κοιμάστε με τις κότες..
Δημοσίευση σχολίου
<< Home