Πολύ χώμα ρε φίλε!
Χο, χο, νάμαστε πάλι, χαρούμενοι και απομακρυσμένοι, πλην όχι απόμακροι!
Αργά εψές εφτάσαμε στην είσοδο της zone forestiere, N΄Zerekore, 1000 Km από το Conakry, ιδρώνοντας ήδη την υγρή ανάσα του εγγύς τροπικού δάσους. Μέσα στα άγρια μεσάνυχτα (2-4 πμ), από τη γειτονική εκκλησία μας καλωσόρισαν τραγουδιστές φωνές έντονου gospel με τη συνοδεία απίστευτων κρουστών, από τις πιο ενδιαφέρουσες τελετές που συναντήσαμε ως τα τώρα, λιβεριανοί μετανάστες θρησκευόντουσαν.
Στη photo, μια γοητευτική επικάλυψη καφέ σκόνης μας θυμίζει ότι από χώμα ξεκινήσαμε, τελεία. Αποθανατίσαμε την αλλαγή του τοπίου και μία διάφορη φράση μου έγινε τσιμπούρι: Το δέρμα ως ρούχο!
(Αριστερά, ο συναισθηματικός και παρορμητικός Giuseppe, φίλος αχώριστος εδώ και κάμποσο καιρό)
Πολλοί μετανάστες περιμένουν να επικοινωνήσουν με τις πατρίδες τους στο cafe, θα επιστρέψουμε σύντομα!
posted by afrolex | 3:13 μ.μ.
2 Comments:
Ένας και μισός κοντεύει ο μήνας της περιπλάνησης σας στην μαύρη ήπειρο. Ακόμη και οι φωτογραφίες σας μέσα στο χώμα ή μέσα στην ζέστη έχουν μέσα τους κάτι το εξωτικό. Δείγμα προσαρμογής σας το cool χαμόγελο του Ορέστη. Έχουν σταματήσει και οι αναφορές στα κουνούπια και τις πιθανές μολύνσεις... Ο Λευτέρης μοιάζει να βιώνει Conakry και Αθήνα με τον ίδιο τρόπο. Αναρωτιέμαι πως σας βιώνουν οι ντόπιοι? Δεν γίνεται να γράψει και κάποιος από κει κάτι για τα Ελληνόπουλα τα χαμένα στην Αφρική?
Πωωωω!!!
Μπήκα κι εγώ επιτέλους (χώθηκα με όλο μου το είναι για την ακρίβεια) στο Afrolex κι έχω πάθει την πλάκα μου…..!!
Αγαπημένοι μου φίλοι και παλιοί συνοδοιπόροι,
Χαίρομαι τόσο πολύ που διαβάζω νέα σας και με κλειστά και με ανοιχτά μάτια, σας βλέπω συνεχώς μπροστά μου…
Διαβάζω τις αφηγήσεις σας και παθαίνω ένα εντονότατο DEZA-VU… (Να είναι άραγε αληθινό ή…. ψευδαίσθηση???)
Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτή τη φορά θα παραμείνω (κυριολεκτικά) στα κιλά μου … Αλήθεια πόσους βαθμούς Κελσίου έχει και πόσες κούτες νερό αγνώστης ποιότητος έχετε πιει???
Αναρωτιέμαι πόσο μεγάλη διαφορά έχει το τωρινό, από το ταξίδι που είχαμε κάνει μαζί. (Εκτός του ότι πήγατε σε άλλη χώρα, άλλες εικόνες και καταστάσεις… σαν αίσθηση εννοώ. ) Σου φαίνεται κάπως οικείο? Δε ρωτάω τον Λ. αφού το έχει κάνει πια Αθήνα –Σαλονίκη………
Τι σκεφτήκατε? Να μείνετε εκεί μόνιμα?? Μα τι λέτε!! Ελάτε μια βόλτα και ξανακατεβαίνετε…!!!
Παρεμπιπτόντως μήπως είδατε ως τώρα κανέναν κοινό μας γνωστό ???
Αν δείτε, δώστε τα χαιρετίσματά μου…!!!
Με απέραντη, αμετάκλητη και αναπόσπαστη αγάπη,
Εύα (Αwa) Keita (!!)
Xxx
Δημοσίευση σχολίου
<< Home